poniedziałek, 22 czerwca 2020


Pożegnania nadszedł czas!!!

Szanowni Rodzice, Kochane Dzieci,

to już ostatni tydzień wspólnych zmagań edukacji w domu. Ten tydzień poświęcimy wspomnieniom z przedszkola. Zapraszam wszystkich!!!
Karty pracy w książkach fioletowych, różowych i pomarańczowych wypełniamy do końca, a jeżeli macie coś zaległego to polecam na wakacje w ramach utrwalenia :-)

1. Słuchanie piosenki "Na zawsze zapamiętasz":
 choć rozstania, pożegnania czas,
 to mówię ci, to mówię ci – nic tak naprawdę nie rozłączy nas.
 To mówię ci, to mówię ci – nic tak naprawdę nie rozłączy nas.

I. Na zawsze zapamiętasz, jak Lena wciąż płakała,
 podarty elementarz przez Olka i Michała.
 Jak Ada jeść nie chciała, Jaś zasnął pośród lalek.
 Jak Ola kompot raz wylała na całą naszą salę.
 O-jojo-jojo-joj!

 Ref.: Choć ostatnie…

II. Uśmiechniesz się, gdy wspomnisz ludziki z plasteliny,
 jak Bartek ćwiczył skoki, a Karol – śmieszne miny.
I kłótnie Ani z Basią, i miśka brzuch rozpruty.
Jak Kasia kiedyś zapomniała na spacer włożyć buty!
 O-jojo-jojo-joj!

Ref.: Choć ostatnie…

III. Pomyślisz, jakie miłe widziałeś teatrzyki.
 Piosenki i zabawy, występy i wierszyki.
 Wspomnienia będą czekać w albumie ze zdjęciami.
 Bo to przedszkole zawsze będzie tu,
 w myślach, razem z nami!
 Tak, tak, tak, tak!

Rodzic zadaje pytania:
-  O czym jest ta piosenka?
- Jakie zdarzenia zapamiętacie z naszego przedszkola?

2. Zabawa ruchowa i grafomotoryczna Po muszli ślimaka:
Dziecko siada na podłodze z wyprostowanymi nogami, przesuwa się do przodu, nie uginając nóg i nie pomagając sobie rękami po kole, zataczając coraz to mniejsze koła, naśladując kształt muszli ślimaka. Następnie wykonuje to samo zadanie rysując kształty po śladzie (karta pracy poniżej), kolejno próbuje samo na czystej kartce.

3. Słuchanie opowiadania A. Widzowskiej "Pocieszajki dla maluchów": 
Czytanie tekstu dla dzieci starszych (str. 86-89)




Ada była bardzo dumna z tego, że po wakacjach pójdzie do szkoły. Będzie miała kolorowy plecak, a w nim książki, zeszyty i piórnik z przyborami. Bardzo chciała się nauczyć samodzielnie czytać, bo obiecała Olkowi, że w przyszłości to ona przeczyta mu bajkę na dobranoc, a nie odwrotnie.
Na zakończenie ostatniego roku w przedszkolu zaproszono wszystkich rodziców, a młodsze grupy zadbały o niespodzianki: zaśpiewały pożegnalne piosenki i wręczyły starszakom samodzielnie przygotowane sadzonki drzewek szczęścia w małych doniczkach.
 Grupa Ady odwdzięczyła się przedstawieniem teatralnym dla maluchów o misiu, który trafił do przedszkola i niczego nie potrafił robić samodzielnie: nie umiał sam jeść, ubierać się, wiązać sznurowadeł i budować domku z drewnianych klocków. Nie wiedział nawet, że przed jedzeniem trzeba myć łapki, ani nie znał słów: „proszę, dziękuję, przepraszam”. Ten miś musiał się wszystkiego nauczyć w przedszkolu, a dzieci mu w tym pomagały.
 Był to teatrzyk kukiełkowy, w którym Ada przedstawiała postać dziewczynki o imieniu Basia. Tomek trzymał kukiełkę niedźwiadka, a Basia uczyła misia, jak należy myć łapki:
 – O! Popatrz, misiu,
 tu jest łazienka,
wodą się zmywa
farbę na rękach,
 a ty masz łapki
całe w powidłach,
 więc musisz użyć wody i mydła!
Piotrek, Janek i Paweł poruszali kukiełkami zielonych żabek i śpiewali piosenkę
:Kum, kum, kum!
Rech, rech, rech!
Było przedszkolaków trzech.
Hopsa, w lewo!
Hopsa, w prawo!
Skaczą zwinnie. Brawo! Brawo!
Ucz się, misiu, z nimi ćwicz,
skacz i do dziesięciu licz!
Tu następowała wyliczanka do dziesięciu: jeden, dwa, trzy, cztery, pięć i tak dalej…
 Potem na scenie pojawiły się symbole pór roku: słońce, bałwanek, kasztany i skowronek.
Dzieci z młodszych grup doskonale wiedziały, które symbolizują wiosnę, lato, jesień i zimę. Na zakończenie przedstawienia wszystkie starszaki ukłoniły się pięknie i wyrecytowały:
– Nie płaczcie, kochani, gdy nas tu nie będzie,
nasz wesoły uśmiech zostawimy wszędzie,
 a gdy po wakacjach znajdziemy się w szkole,
będziemy wspominać kochane przedszkole!
Młodszym dzieciom bardzo podobało się przedstawienie, a po spektaklu wszyscy chcieli obejrzeć z bliska kukiełki. Ada stanęła pod oknem i przyglądała się swoim koleżankom i kolegom. Z jednej strony cieszyła się na myśl o szkole, z drugiej jednak czuła, że będzie tęsknić.
 – Trochę mi smutno – powiedziała do Kasi.
– Mnie też – odpowiedziała dziewczynka. – Nauczyłam się tutaj pisać swoje imię: K A S I A – przeliterowała.
 – A ja się nauczyłam sama korzystać z łazienki, bo jak byłam mała, to nie umiałam spuszczać wody – dodała Ada.
– Piotrek mi pokazał, jak bezpiecznie zjeżdżać ze zjeżdżalni i wspinać się po drabinkach.
– Mnie też!
– I umiemy już rozpoznawać kształty: kółka, trójkąty, prostokąty i kwa… kwa… – zająknęła się Kasia.
– Kwadraty – dokończyła Ada.
– Tak! Kwadraty!
– I co jeszcze?
– Pani pokazała nam, jak się kroi warzywa, tak żeby się nie skaleczyć.
– I już umiemy same zrobić sałatkę z majonezem – odparła z dumą Ada.
 – A pamiętasz, jak lepiłyśmy pączki z piasku do naszej cukierni? Tomek ugryzł jednego i pani kazała mu szybko wypłukać buzię.
 – Cha, cha! Nigdy tego nie zapomnę.
 – I piekliśmy ciasto na Dzień Mamy, a wyszedł nam zakalec!
– Pamiętam. Pani polała je rozpuszczoną czekoladą i powiedziała, że takie ciasto jada się we Francji. – Było bardzo dobre. Wszyscy prosili o dokładkę.
Dziewczynki wymieniły jeszcze wiele wesołych wspomnień i obiecały sobie, że będą odwiedzać swoje przedszkole i ulubioną panią. Pożegnały się z innymi dziećmi, z kucharkami, panem „złotą rączką”, który potrafił naprawić każdą rzecz, a nawet z zabawkami.
Przed wyjściem z przedszkola Ada położyła coś ukradkiem w swojej szafce w szatni.
 – Co tam zostawiłaś? – zdziwiła się mama.
– Zostawiłam pudełko z pocieszajkami.
 – A co to są pocieszajki? – To są kolorowanki ze zwierzątkami. Powiedziałam pani, że jak jakiś maluch będzie płakał, to może mu dać taką kolorowankę i poprosić, żeby pomalował smutne zwierzątko.
Ja też kiedyś płakałam za tobą w przedszkolu i wtedy pomalowałam krowę na żółto. Świeciła jak słońce i od razu mi było lepiej.
 – To wspaniały pomysł – mama spojrzała z podziwem na Adę i mocno ją przytuliła.
 – Pa, pa! Przedszkole! – powiedziała Ada. – Kiedyś cię odwiedzę.

• Rozmowa na temat opowiadania:
− Co przygotowała grupa Ady na pożegnanie przedszkola?
 − Co przygotowali młodsi koledzy?
 − Co robiły Ada i Kasia?
− Kogo pożegnała Ada?
− Co to były pocieszajki Ady?
− Gdzie je zostawiła?

4. Z czym kojarzy ci się przedszkole?
Obejrzenie bajki (link poniżej) o zakończeniu przedszkola, o tym, że zawsze żegnamy starszaki, dziękujemy za wszystko. Rozmowa:  Z czym kojarzy Ci się przedszkole? Skojarzenia dziecko może zapisać np. zabawki, szatnia, stoliki lub narysować w postaci symboli.


5. Co najbardziej podobało mi się w przedszkolu? - rysunek.
Dokończ zdanie:
- W przedszkolu lubiłem/lubiłam?
- W przedszkolu nie lubiłem/ nie lubiłam?
- W przedszkolu czułem się/ czułam się?

Wykonanie rysunku/ rysunków: co najbardziej podobało mi się w przedszkolu (wśród zdarzeń w ciągu roku).

6. Karty pracy dla chętnych:



Życzę udanego tygodnia!!!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz